Choroby bakteryjne storczyków

Choroby bakteryjne z łatwością rozprzestrzeniają się w powietrzu, podobnie jak zarodniki grzybów. Podatne na bakteriozy są przede wszystkim osłabione rośliny, ze zranieniami lub na których już żerują szkodniki. Bakteriozy rozpoznać można głównie po pojawieniu się żółtych, brązowych lub czarnych plam, które są mokre w dotyku, rozmazują się i często wydzielają nieprzyjemny zapach (np. zgniłego ziemniaka). Do najczęstszych chorób bakteryjnych storczyków należą: Erwinia carotovora, Erwinia chrysanthemi, Erwinia cypripedii i Pseudomonas cattleyae powodujące mokrą zgniliznę.

• Mokra zgnilizna (Erwinia carotovora, E. chrysanthemi)

Na liściach storczyków pojawiają się małe, wodniste plamy, często z jaśniejszą otoczką, które szybko się powiększają i z czasem ciemnieją. Plama szybko ogarnia cały liść, który staje się miękki i wodnisty, o charakterystycznym zapachu gnijących warzyw. Jeśli nie usuniemy odpowiednio szybko chorej części rośliny to bakteria może zniszczyć całą roślinę i porazić inne stojące w pobliżu. Bakterie łatwo przenoszą się podczas zraszania, podlewania, na narzędziach.

- Debdrobium ? liście początkowo stają się żółte i nasiąknięte wodą, z czasem stają się czarne, zapadnięte

- Phalaenopsis - choroba może zniszczyć całkowicie roślinę nawet w ciągu 2-3 dni

- Paphiopedilum ? na liściach widoczne są małe okrągłe plamki, początkowo żółte i wodniste, z czasem czerwono-brązowe i zapadnięte

- Vanda ? na liściach pojawiają się przezroczyste plamy, które czernieją i zapadają się

Zapobieganie: Unikać zraszania wieczorem, gdyż mokra roślina może ulec porażeniu przez Erwinia. Woda nie powinna także stać przez dłuższy czas w kątach liści, zwłaszcza u Phalaenopsis. Chorobie sprzyja też wysoka temperatura i wilgotność - zamontowanie niewielkiego wentylatora lub wiatraczka, który będzie powodował ruch powietrza zmniejszy ryzyko opanowania roślin przez mokrą zgniliznę. Nie należy także zbytnio nawozić storczyków azotem ? przenawożone tkanki są łatwiej porażane przez chorobę.

Prewencyjnie zaleca się opryski środkami miedziowymi

Zwalczanie: Odcinamy chorą część rośliny sterylnym narzędziem, ranę możemy obsypać sproszkowanym węglem drzewnym. Po tym zabiegu rośliny nie zraszamy przez kilka dni i nie podlewamy, aż rana się zagoi (zaschnie). Jeśli istnieje ryzyko zachorowania innych roślin należy opryskać je preparatami miedziowymi lub Bioseptem.

• Erwinia cypripedii

U podstawy liści pojawiają się wodniste plamy ? początkowo małe i owalne, z czasem stają się jasno, lub ciemnobrązowe. Choroba szybko się rozprzestrzenia na całą roślinę pozostawiając po roślinie jedynie ciemną i pomarszczoną masę. Choroba najczęściej dotyka rośliny z rodzaju Paphiopedilum, Phragmipedium i Cypripedium.

Zapobieganie: Chorobie sprzyja wysoka temperatura i wilgotność - zamontowanie niewielkiego wentylatora lub wiatraczka, który będzie powodował ruch powietrza zmniejszy ryzyko opanowania roślin przez Ervinia. Nie należy także zbytnio nawozić storczyków azotem ? przenawożone tkanki są łatwiej porażane przez chorobę.

Prewencyjnie zaleca się opryski środkami miedziowymi

Zwalczanie: Odcinamy chorą część rośliny sterylnym narzędziem, ranę możemy obsypać sproszkowanym węglem drzewnym. Po tym zabiegu rośliny nie zraszamy przez kilka dni i nie podlewamy, aż rana się zagoi (zaschnie). Chorego storczyka należy odizolować od pozostałych roślin Jeśli istnieje ryzyko zachorowania innych roślin należy opryskać je preparatami miedziowymi lub Bioseptem.

• Bakteryjna brązowa plamistość (Pseudomonas cattleyae)

Choroba poraża głównie Phalaenopsis, Cattleya, Cypripedium, Dendrobium, Oncidium i Vanda. Objawy w postaci nieregularnych, miękkich, wodnistych pęcherzyków pojawiają się na liściach. Początkowo plamy są zielone, z czasem stają się brązowe, lub czarne i zapadnięte. Choroba rozprzestrzenia się głównie przez zranienia i uszkodzenia skórki.

- Phalaenopsis - chorobowe plamy mogą być otoczone żółtą obwódką, szybko się powiększają i zlewają ze sobą; jeśli choroba obejmie stożek wzrostu roślina umrze.

- Cattleya ? zakażenie następuje poprzez zranienia, obejmuje zwykle tylko starsze liście, rozprzestrzenia się powoli i jeśli w porę zareagujemy rzadko bywa ?śmiertelne? dla rośliny

Zapobieganie: Choroba preferuje ciepłe i wilgotne warunki, należy więc zmniejszyć temperaturę i wilgotność jeśli to możliwe, wyeliminować zraszanie i zwiększyć cyrkulację powietrza.

Zwalczanie: Usuwamy chore części rośliny, chorego storczyka odizolowujemy od pozostałych. Ranę możemy obsypać sproszkowanym węglem drzewnym. Po tym zabiegu rośliny nie zraszamy przez kilka dni i nie podlewamy, aż rana się zagoi (zaschnie). Jeśli istnieje ryzyko zachorowania innych roślin należy opryskać je preparatami miedziowymi lub Bioseptem.

Uwaga ? proszę pamiętać że na choroby bakteryjne nie ma ?lekarstwa? w postaci oprysku. Jedynym lekiem zabijającym bakterie jest antybiotyk (stosowane tylko u ludzi i zwierząt)

Natomiast dostępne i polecane środki miedziowe i Biosept są środkami jedynie zapobiegawczymi, ale nie zwalczają istniejącej choroby. Dlatego po zauważeniu ogniska choroby należy odizolować chorego storczyka, usunąć zainfekowane miejsce, a jeśli choroba jest bardzo zaawansowana lepiej wyrzucić chory egzemplarz.